ای کاش که من پیر شوم در بغلت

بسم الله الرحمن الرحیم

قبل از اینکه برم پیششون با خودم گفتم آخ جون میرم و یکم خلوت میکنم با مهربون ترین فرد زندگیم حرف میزنم و درد دل میکنم و کلی کیف میکنم

اما وقتی گنبد رو از دور دیدم گفتم دختر حسابی تو خجالت نمیکشی؟آخه چقدر بی ادب و پررو؟ایشون امام معصوم هستند حجت خدا بر زمین این درسته شوما بری و چرت و پرت بگی و حرف های بچگونه بزنی که تخلیه بشی و دلت باز بشه؟؟خیلی بی ادبانه و زشته

مثل یه ماموم میری زیارت امامت عرض ارادت میکنی و تامام

داخل حرم زیارت نامه خوندم مناجات کردم نماز خوندم و خداحافظی

یعنی سلام آخر رو که دادم و از حرم خارج شدم 

شروع کردم انقد تو راه با امام رئوف حرف زدم و همه چیزو ریختم رو دایره 

یعنی آبروم رفت :(

نتونستم هیچی نگم نتونستم با عشقم با همه کسم حرفامو نزنم

آخرم گفتم من همینم جان جانان سادات کم طاقت و لوس خودتم و کاریش نمیشه کرد